رساله ی مهرورزیه
تنگ نظری هم حدی دارد! صد رحمت به چشم مور! ناسپاسی هم اندازه ای دارد! صد رحمت به نمک نشناس ها!
بابا جان این همه داد و بیداد برای چیست؟ آسمان که به زمین نیامده! زمین که به آسمان نرفته! یک نفر بنده ی خدا از بیت المال خدا برای خدمت به خلق خدا مبلغ ناچیزی – شانزده میلیارد تومان - برای امر خیر فرهنگی برداشت کرده! تازه آن هم با نیت خیر!
خیلی ها وقتی پاش بیفته پول را چرک کف دست می شمارند! این همه واویلا برای مقداری چرک کف دست؟! نوبره والله! وقتی بعضی ها سه هزار میلیارد تومان برداشتند و فلنگ را بستند، خیلی ها اصلا جیکشان درنیامد! خیلی ها اصلا ککشان نگزید! خیلی ها اصلا به روی خود نیاوردند!
حالا مگر چی شده، این که خرق عادت نیست! چیز معمول و رایجی است که از روزگاران قدیم بوده و خواهد بود!
تاسیس دانشگاه چیز بدی نیست که! گیرم با پول بیت المال، یا اسمش را بگذاریم کمک های مردمی! یا حتی بگوییم حرکت خودجوش مردم!
دانشگاه ایرانیان! لابد بعضی ها فکر می کنند، بازار دانشگاه هایشان کساد می شود! نه بابا از این خبرها نیست! استاد ما هشت سال مسکن مهر تولید کرد و داد دست بی بضاعت های مالی! حالا هم می خواهد مدرک مهر تولید کند و بدهد دست بی بضاعت های علمی!
خب چه کار کند؟ همه که حوصله و وقت و توانایی ندارند بروند پی تحصیل علم و دانش و هنر و...آن هم با حرکت لاک پشتی!
خیلی ها یه هویی مدرک لازم می شوند برای کارهای مهم! آن وقت چه کار کنند؟ حالا هم که بنده خدایی پیدا شده می خواهد مشکل عده ای را حل کند باز داد و هوار یک عده بلند می شود!
کسی چه می داند شاید مدارک این دانشگاه هم مثل مصالح مسکن مهر ارزان دربیاید و مقرون به صرفه باشد! قصاص قبل از جنایت چرا؟ والله انصاف هم خوب چیزییه!
خیلی ها آنچنان که چشم دیدن مسکن مهر را نداشتند حالا هم چشم دیدن مدرک مهر را ندارند! ایها الناس کمی انصاف داشته باشید، دیگر از بعضی ها گذشته بروند پی کسب علم و دانش! وانگهی خیلی اگر بخواهند هم مغزشان یاری نمی کند، آخه ناسلامتی سن و سالی از آن ها گذشته!
حالا کسی چه گناهی کرده که می خواهد مدرک داشته باشد اما کشش ندارد! عجب مردمان تنگ نظری پیدا می شوند که چشم دیدن پیشرفت بعضی ها را ندارند!
بابا یکی بیاید و محض رضای خدا این بخیل ها را قانع کند که با تاسیس یک دانشگاه، بازار علم کساد و تنگ نمی شود! همچنان که در گذشته دانشگاه پی دانشگاه تاسیس شد و آب از آب تکان نخورد!
اتفاقا خیلی ها هم که آرزو به دل مانده بودند از صدقه سری همین دانشگاه ها به خیلی جا ها رسیدند و شدند آن چه نمی بایست می شدند!
دانشگاه دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه شبانه، دانشگاه علمی کاربردی، دانشگاه غیرانتفاعی، دانشگاه پیام نور... حالا هم دانشگاه ایرانیان!
خوبی کار اینجاست که هیچ کس پاپی نمی شود که فلانی مدرک از کجا آوردی؟ یا اساتیدت چه کسانی بودند؟ یا روی چه پروژه ی بکر و نایافته ای کار کرده ای؟ یا چند تا مقاله ی به دردبخور نوشته ای؟ یا ... فقط مدرکت را نگاه می کنند! با این حساب این همه دعوا و هیاهو چرا؟!
خدا را خوش نمی آید در کار دیگران موش دوانی بکنند و چوب لای چرخ علم وهنربگذارند! از ما گفتن بود...
این روزها دیگر شانزده میلیارد تومان عدد و رقمی به حساب نمی آید که برایش این همه سر و دست بشکنند! می گویید نه پس...
