« رساله ی عیدیّه »

ایّام را مبارک باد از شما.

 مبارک شمایید.

ایّام می‌آید تا به شما مبارک شود.

(شمس تبریزی)

 با این حساب عید از شما مبارک و سال نو و روزگاران نو از شما مبارک باد که مبارک شمایید.

                   *****

آورده اند که تهی دستی پای برهنه که از جور روزگار چونان پرنده ای بال و پر شکسته گشته بود و از جفای یاران خرقه رهن بانک تعاونی فرهنگیان کرده بود، ساندویجی نیم خورده در مزبله ای به کف آورد و هزار شکر و ثنا نثار بارگاه باری تعالی کرد تا به فرموده ی سعدی ساندویجی را که به دست آورده بود به غفلت نخورده باشد! چرا که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار شده بودند تا آن بنده ی فلک زده ساندویج نیم خورده ای به کف آورد لیکن به غفلت نخورد! آخر آن ها همه از برای این بنده ی بیچاره سرگشته و فرمانبردار شده بودند!

میلیاردری اهل اختلاس که مرفهی بی درد بود و از آقازاده ها به شمار می رفت، بر آن بنده ی شاکر نعمت گذشت و با پوزخندی قارون وار گفت: ای مستضعف بیچاره اینهمه شکر و سپاست برای ساندویجی نیم خورده است؟!

واقعا که حقتان است دمار از روزگارتان درآوریم!

تهی دست پای برهنه برآشفت و گفت: این سپاس و شکرگزاری به پیش اهل خرد و اولوالالباب از هزار ناسزا و دشنام خانوادگی بدتر است.

برو تا سپاس های چارواداری نثارت نکرده ام!

از این حکایت قدیمی نتیجه می گیریم که بر تهیدستان و پای برهنگان اهل فرهنگ و خرد و هنر لازم بل واجب است که از دولت تدبیر و امید به خاطر افزایش چهارده درصدی مستمری شان سپاسگزار بوده باشند و پای از ملافه ی خود درازتر ننمایند!!!

                    *****

امیدواریم سال 1394 از برکات اهل خرد و مردمی و هنر مبارک باشد. با کریمان کارها دشوار نیست.