در چند و چون معلّمی!!!

                       (پیشکش معلّمان فرهیخته و اندیشه ورز) 

اینکه معلّم وجود عزیز و بسیار دوست داشتنی است، در آن حرفی نیست.

اینکه  نخبگان و فرهیختگان فکری، علمی،فرهنگی و هنری در بستر آموزش و پرورش تربیّت یافته و به مراکز علمی دیگر راه پیدا می کنند، باز در آن حرفی نیست.

اینکه معلّمی شغل پیامبران الهی بوده است و از آن سبب شغل مقدّسی است، نمی توان هیچ تردیدی به دل راه داد.

اینکه معلّمان ایثارگرترین قشر کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران هستند، هیچ شکّی در آن نمی توان کرد.

اینکه نباید قامت بلند معلّمی را با قبای کوتاه و مندرس دریافتی اش مقایسه کرد، باید مسئولان جواب دهند و برایش راهکاری بیندیشند.

اینکه نگوییم همیشه ضعیف ترین افراد کابینه به عنوان وزیر آموزش و پرورش تحمیل شده اند، باید دولت و مجلس جواب بدهد.

اینکه فرزندان و آینده سازان این ملّت و اولیای این فرزندان لایق بهترین وزیران و بهترین مدیر کلّ ها و بهترین مدیران مناطق و مدارس هستند، باید به جد گرفته شود.

اینکه قبای وزارت آموزش و پرورش بر هر اندامی برازنده نیست، باید بسیار بسیار به جد نگریسته شود.

اینکه آموزش و پروش تنها وزارت خانه ای است که همه ی ملّت مستقیم یا غیر مستقیم با آن مربوط هستند، نباید دست کم گرفته شود.

سامان گرفتن امور مملکت بیشتر از آنکه در گرو اقتصاد و سیاست و نفت و گاز و ... باشد، در گرو داشتن آموزش و پرورشی بسامان با چارچوبی استوار و پیکره ای چشم خیره کن است.

اکثر کشورهایی که امروز از خاک ذلّت برخاسته و در اوج عزّت زندگی می کنند، تنها به سبب سرمایه گذاری در امر آموزش و پرورش خود به این مهم دست یافته اند.

...

معلّمی شغل پیامبران است.

پیامبران عزیزان امّت خود بوده اند.

خداوند هر بی سر و پایی را محرم اسرار خود نساخته است. 

بیایید مانند قوم بنی اسرائیل با پیامبران خود رفتار نکنیم، و آنان را قدر بدانیم و بر صدر نشانیم.

چرا که هیچ قومی از بی حرمتی کردن به پیامبرانش به رستگاری نرسیده است!!!